Vlaardingen, 31 augustus 2021
Beste leden van de Vlaardingse vliegvissers Vereniging Kunst en Vliegwerk,
Om maar eens met de deur in huis te vallen: wat een uiterst slecht visseizoen zeg! Ik weet niet hoe het met jullie visvangsten in tussentijd gegaan is, maar die van mij waren ronduit bar en boos. Het begon met een, qua weer, uiterst vreemd voorjaar waarbij ook begin juni zelfs nog tegenviel, een tijd welke normaal gesproken garant staat voor zeer mooie snoekbaarsvangsten en dit zeker vanuit de boot gevist. Bij de start van het roofvisseizoen kun je dan in de Oude Maas normaal gesproken met zijn tweeën, met gemak zo’n stuk of veertig (snoek)baarzen vangen. Dit jaar kwamen we met de visboot niet verder dan zo’n 20 stuks. Zelfs de weken daarna waren de vangsten nog dramatisch. Tuurlijk, 20 stuks is best wel een behoorlijk aantal, maar ten opzichte van andere jaren een schamele hoeveelheid, ook de fint en de zeebaars lieten het voor mij afweten.
Waar op de bekende plek van de vereniging, bij het laatste piertje steeds volop vis te vangen was, kreeg ik maar een enkele vis boven water. Op het verkeerde tijdstip en op de verkeerde plek is wel mogelijk, maar ik heb door de bank genomen ook maar weinig spetters gezien zoals in de eerdere jaren. Naar mij idee zitten er nu behoorlijk wat minder finten dan de laatste jaren. Tot overmaat van ramp kwam dan ook nog in juli die enorme golf water onze kant op, waardoor het water erg hard stroomde en heel bruin en troebel was. Toch nog een keer gepoogd om op de Oude Maas te vissen, maar daar was je geheel kansloos vanwege de gigantische stroming. Niet zo’n groot probleem uiteraard als je kijkt wat het hoge water in Duitsland, België en Zuid-Nederland aangericht heeft; al die huizen e.d. weggespoeld in een paar luttele dagen.
Alle pijlen dan maar op Spanje gericht. Op de vertrouwde camping in de Pyreneeën was het weer raak op de Noguera de Paralesa. Een prachtige heldere rivier waar de wereldkampioenschappen kajakken af en toe worden gehouden en je voor een gering bedrag van 11 Euro de volle twee weken mag vissen. Raften hebben we trouwens ook gedaan met de familie, altijd dikke fun, vooral als het de dag ervoor hard geregend heeft. Daar waar het koude rivierwater in het stuwmeer (Embalse St-Anthonio) stroomt, lagen de barbelen opgestapeld. Met de droge vlieg was het echt geen kunst mooie exemplaren te vangen. Neef Jaimy wilde ook graag mee om te gaan vissen. Met een spinhengel en een drijvende korst brood heeft hij de tijd van zijn leven gehad. De broodkorst lekker mee laten drijven met de stroming en aanslaan na de “ontploffing” in het water van een barbeel, die de drijvende broodkorst grof van het wateroppervlakte neemt. Later ook nog wat met nimfen gevist op forel, maar helaas waren de barbelen dit keer in overmatige aantallen aanwezig op de rivier. Best veel aanbeten werden veroorzaakt door de barbelen, waarna je dan al gauw zo’n 15 minuten staat te sjorren aan zo’n barbeel voordat hij eindelijk eens op de kant ligt. Deze rivier(truscha communalis) is soms goed voor bruine forellen van zo’n 60 cm lang en soms zelfs groter. Dan maar eens proberen op forel te vissen met een streamer aan een zinklijn, waar de rivier het meer instroomt en soms zeer grote exemplaren rondzwemmen. Krijg ik voortdurend van die slappe aanbeten waarna met enig volhouden eindelijk een snoekbaars wordt gehaakt van ca 60 cm, een compleet zilvergrijze vis. De dag daarna bij het opruimen van de disselbak van de caravan vond ik bij toeval een duikbril met snorkel. Deze maar eens uitgeprobeerd en een kijkje genomen in dit glasheldere en uiterst koude water, blijken er op de diepe plekken complete plakkaten van snoekbaarzen op de bodem van de rivier te liggen. Nooit geweten en kunnen vermoeden dat er zoveel grote snoekbaars zou zitten. Helaas was dit weer een van de laatste vakantiedagen en moesten we weer naar huis toe. Volgend jaar daarvoor maar eens een passend hengeltje en de bellyboat meenemen, ook leuk.
Ben ook nog zes keer naar de stenen glooiing geweest, het laatst bereikbare stuk van de Maasvlakte, wat toch wel zo’n 50 km rijden vanaf mijn huis af is. Twee keer succesvol geweest, nou ja succes, elf zee baarsjes van zo’n 20 cm lang. Bootvissers die ook op die schitterende vis stek bezig waren, hadden geen tot weinig succes. Na veel rijden en zoeken had ik eindelijk op een (illegale) plek in de Yangtze haven succes en ving daar nog een aantal mooie zeebaarzen. Nu maar hopen dat het najaar een betere visserij gaat opleveren.
Het bestuur en de activiteiten commissie hebben weer met veel enthousiasme een leuk en interessant programma gemaakt tot eind oktober, waarbij vliegenlijnwerpen en (voor)binden onder begeleiding. Onze club gaat eindelijk weer eens “normaal” beginnen na een lange corona periode. Op maandagavond zes september starten we officieel om 20:00 met het clubseizoen, dit is een vrije avond met het uitwisselen van vakantieverhalen onder een drankje. Enkele activiteiten zijn: dat ook voor de (beginnende) vliegenlijn werpers er weer van alles te leren is bij Rene van Heezik, die deze instructies zal verzorgen. Tevens willen we weer een culinair event gaan doen, een gezamenlijke vis trip en een proeverij. Het programma hiervoor zal snel op de website verschijnen.
Verder gaat het bestuur en de activiteiten commissie binnenkort om de tafel zitten om een fijn (en uitgesteld) programma te maken voor het veertig jarig bestaan van onze club.
Het bestuur en de activiteiten commissie wensen jullie in ieder geval een heel fijn 2e helft van het clubjaar toe, met gezelligheid, mooie vangsten en natuurlijk een goede gezondheid.
Yme (voorzitter)